زندگی دے سارے اسرار اپݨے کُھل ونجݨ دے بعد کئی نویں اسراریں وچ میں بدل ویندن تے اے سلسلہ جیون اچ ہک نویں گمبھیرتا پیدا کریندے، خود منش وی اتنا پُر اسرار اے جتنی کائنات کل تک جیڑھی ڳالھ اوندے کیتے شکتی بݨدی پئی ہئی اوہا اوندے کیتے زنجیر بݨن پئے ویندی ہے، کل تک جیندے کیتے تساں سارا جیوݨ تج ݙیون چاہندے ہاوے ہک ٻئی نویں سچائی اونکوں اتنا بے معنی کر ݙیندی ہے جو تہاݙے کیتے پراݨا تعلق بے کار تھی ویندے۔ پر او تعلق ہک نویں شکل اختیار کر ویندے یا تاں او ندامت اچ بدل ویندے یا وت ناستلجیا بݨ ویندے تے ایہو اڳوں تُہاݙے سارے آرٹ اچ ہک نویں ٹریجڈی کوں پیدا کریندے۔
ہندوستان اچ خاص طور تے برہا تے ملاپ جیڑھا تصور رکھدے سب ݙیسیں توں انج ہے تے اتھاں پہنچ کے زندگی دی گھبیرتا زیادہ تہ دار تھی ویندی ہے۔ ایں واسطے وصل دی ساری خواہش برہا دی ہی شکل بݨ ویندی ہے۔ ایں واسطے ملاپ دیاں ساریاں شکلاں موت تے آکے مُکدین ۔ صوفی تے سوامی وصال دا لفظ ہمیشہ موت دے معنے وچ استعمال کریندن جو اینکوں پہلے وصال دی کوئی شکل وی مکمل نہیں ہوندی ۔ ساݙے تمام لوک کہانیں دا انت موت تے تھیندے۔ ایندے اتے ہندوستان دے سوامی بھگت صوفی تے سچیت ٻہوں کجھ آکھ ڳئین جیڑھا خاص ویدانتی تصور ہے ۔
میݙے کیتے اڄ ایں ڳالھ دے لکھݨ دا مقصد محض اے ہے جو جیندے کیتے سارا جیوݨ ونڄائے۔اڄ اوندے ملݨ دی امید وی تاں او خوشی نہیں ݙیندی، وقت اپݨا جیڑھا وار کرݨا ہا او کر ڳئے پر اوندے عشق جو کجھ ݙتے وقت سارا جیوݨ اوندے وچوں اپݨا حصہ وصول کریندا رہ تاں وی او نہ مکسی جیڑھی جھاتی عشق نے اندر پاتی ہے اوندا سوجھلا میکوں اتنا اڳوں تے گھن ڳئے جو ایں رام چندر جی تے کرشن کوں اپݨے نال کھیݙدا ݙیہداں مُرلی دی کوک میݙے کیتے ہݨ کوئی نویں زبان نہیں، عشق خدا دا وجود ہے ہر جا تے نہ ݙسݨ والا، عشق ہا ڄئیں رُتیں دی زبان سمجھݨ اچ رہبری کیتی تے شام دی مرلی میکوں بندرابن کنوں مکے تک گھن آئی ۔ حجتہ الوداع دے خطبہ اچ جے کوئی مرلی دی کوک نہیں سݨ سکدا تاں ہک واری وَل ڄمݨاں چاہندا ہے۔